Karış karış kazdım, toprak eledim
Un ufakmış zerre, toza belendim
Gönlüme sarınca, gördüm dikenmiş
Ne yazık bilmedim, sefa belledim

Uzunca geceler, dertli günümde
Garip gönül mahsun, yalan alemde
Şaha kalkar dertler, azar gecemde
Her ilacı içtim, şifa belledim

Mikroplu bez ile, yara sarılmaz
Toprakla uyuşmaz, beton karılmaz
Yalanla dolanla, menzil alınmaz
Bizim sahtekarı, hoca belledim

Zehirli hançerle, deşti yaramı
Gavum gardaş ile, bozdu aramı
Sonunu sen düşün, savdım sıramı
Zalimin zulmünü, deva belledim

Nice dertler geldi, geçti başımdan
Her gelen her giden, yedi aşımdan
Çağladı sel oldu, gözüm yaşından
Gök ağlasa dere, dolmaz belledim

Çare olur dedik, seçtik züğürdü
Umutla getirdik, verdik mühürü
Kim gelse önüne, ona böğürdü
Ev danası öküz, olur belledim

Satar malı mülkü, alır akçeyi
Toprağı süremez, ekmez bahçeyi
Üretmez tüketir, deler keseyi
Sürdüğü saltanat, biter belledim

Yanlış adreslerde, aradım sordum
Sağa baktım, sola baktım yoruldum
Vardım, sırat imiş, seyire durdum
Yalvarmak yakarmak, çare belledim

Şifa bulur derde, dedik inandık
Yavan aşa zehir oldu, vah yandık
Dini bütün dedik, müslüman sandık
Haram lokma, helal olmuş belledim

Kul Seyyah çağladı, aktı ummana
Aldırmam gözümde, acı dumana
Danalar ahırda, doydu samana
Doymuyor bu dana, doyar belledim..

Tahsin Şahin (Kul Seyyah)