Ah Arif’im
Bir yılı sensiz noktalıyorum
Kaç kez sensiz noktaladım yılları
Kaç kez ayrı kadım,
Kaç kez özleminizi çektim
Kaç kez yüreğime akıttım ayrılık gözyaşlarını
Kaç kez sensiz veda ettim yıllara
Her seferinde bir tesellim oldu
Bu sefer çok ağır geldi bana ayrılık

Ah Arif’m
Neden bu ayrılık
Sen yufka yürekli yiğit
Sen emin adımlarla
Yürüdüğün yolda
Yöneldiğin gayede
Koyduğun hedefinde
İnsan sevgisinden
Şefkat ve merhametten
Asla ödün vermeyen yiğidim
Bu ayrılık kaderdenmidir neden

Ah Arif’im
Yusuf yüzlü masumum
Omuzlarıda taşıdığın ağır yüklere rağmen
Asla şikayet etmeyen
Musa yüzlü yiğdim
İbrahimi tevekkül
İsmaili sabır
Hüseyni teslimiyet
Sıddıki karekter taşıyan
Asım ruhlu yiğidim.

Ah Arif’im
Önceki hasretlilerde hep bahanem vardı
Bu sefer ki ayrılık
Yüreğimi yakıyor
Gülsemde
Arkasında hüzün
Neşelensemde arkasında hasret
’’Kaderdir’’ desemde
Arkasıdan mutlaka gözyaşı var

Ah Arif’im
Babalar ağlamaz derler
Ben babamın ağladığnı bir kere gödüm
Ben hastalanmıştım
Ateşler içerisinde
Şuursuzca yatıyorum
Günlece yatmışım hatırlamıyorum
Biraz iyileşmeye başladığımda
Babamın göz yaşlarının
yüzüme düşmesi ile uyandım
Göz yaşlarını sildim ellerimle babamın

Ah Arif’im
Ben size göz yaşlarımı göstermesemde
Sizler benim ağladığımı anlıyorsunuz
Üzzülmeyin ben ağlamıyorum
Sizleri çok özlüyorum
Benim dağ yürekli
Sağlam karekterli
Sıddıki ferasetli
Faruk’i adaletli
Osman’ı zinnuri-i eddepli
Aliyyül murtaza-i akıllı
Yusuf yüzlüm

Ah Arif’im
Benim üç evladımdan birisin
Yok sevginizin farkı yüreğimde
Ama hasretliğiniz farkli
’’Gel haydi’’ denildiğinde gelemeyen
’’Gül haydi’’ denildiğinde tebesüm eden
Yusuf yüzlü yiğidim
Seni çok özledim.