Mehmet Akif Ersoy Dedemize…

Tüm himmetin millet idi biliriz
Hürriyetin kolu oldun sen dedem
Seni sevdik asla pişman değiliz
Hakikatin kulu oldun sen dedem

Yaşadığın günler zorlu günlerdi
Şiirlerin kalpten gelen ünlerdi
Koca yürek kimi zaman inlerdi
Hak yolunun dili oldun sen dedem

Azca güldün çok ağladın Âsım’a
Bir sıkılı yumruk oldun hasıma
Kalbin coşkun alnın açık nur sima
Gariplerin ili oldun sen dedem

Kıymetini bilen bilir bildi de
Senin ile çok ağlayan güldü de
Sen yaşarken tüm zalimler öldü de
Bahçemizin gülü oldun sen dedem

Duruşun ki çınar misal bir duruş
Fikirlerin fikirsize gür vuruş
Bir marş yazdın istemedin tek kuruş
Gözlerimin seli oldun sen dedem

İnancını ettin başa baş tacı
Yürekliydin çekip durdun çok sancı
Avrupa da bırakmadın inancı
Doğruluğun eli oldun sen dedem

Hüzünlendin çekip gittin Mısıra
Son Kitaba bende oldun o sıra
Anlamadık sakın bakma kusura
Dönüp geldin veli oldun sen dedem

Çok samimi duruşunla yürüdün
Dağı taşı hasretinle bürüdün
Nefesinle donmuş karı kürüdün
Can yurdumun gölü oldun sen dedem

Burcu burcu güller açar bahçende
Anlayana dert yükü var bohçanda
Ümitsizlik yaşamadı lehçende
Yiğitliğin yolu oldun sen dedem

CEYHUNİ’yim attım bugün tüm ahı
Derslerinle bekliyorum sabahı
Şahit olsun şu Taceddin Dergâhı
Güzelliğin tülü oldun sen dedem

17.12.2019
CEYHUNİ
(Mustafa AVCU)