1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
560
Okunma
Bahar gelmiyor bu yil açmıyor mor sünbüller
yetirdi yüreğim duyarligini kanatlandı acılarım
Vurdukça vurdular ucmuyor sevgi kuşlarım
Kesiyorlar acımasızca ilkesizce açan fidanları
Çok uzağız birbirimizden sökülüyoruz artık
Kimler saçıyor bu acıları içimize sökemiyoruz
Dar ağacına çektiler baharımızı yaşamadan
Öyle yandıkki solan birer menekšeye döndük.
Yok oluşumuz seyrediyor kışa dönen baharlar
Bir kardelen gücünü bitirdiği ana tanık olduk
Öyle uzak kaldikki baharimiz bir mahşer güñü
Artık yedirdi yüreğim kaybolan baharlara....
5.0
100% (4)
Cevap Yaz