Nazlanıp duran şu, divane gönlü
Bir yandan göz vurur, diğer yandan dil
Olmuyor kimseyle, hiç senli benli
Bir yandan söz vurur, diğer yandan gül

Bir yanı özlerken, bir yanı yanar
Bir bakışa bile, bazen de kanar
Bendeki gönülde, fazla yok hüner
Bir yandan haz vurur, diğer yandan yel

Üstüne gidersem, ne çok kızıyor
Fazla yüz bulunca, hemen azıyor
Elinde kalemi, neler yazıyor
Bir yandan naz vurur, diğer yandan fal

Nedense vuslata, uğramaz yolu
Onun sevdiğiyse, bir yaban gülü
Bazen öyle coşar, sanırsın deli
Bir yandan köz vurur, diğar yandan çöl

Özge cevher olur, potada yanar
Kendin bilirimde, aklı da sınar
Reddetse sevdiği, deliye döner
Bir yazdan buz vurur, diğer yandan el

Her zaman sevgide, o fetva verir
Bir girdapta döner, izinde yürür
Yaptığı yanlışı, kendi de görür
Bir yandan öz vurur, diğer yandan kul

Sevda denen duygu, çarptı ansızın
Anlattın herkese, bak uzun uzun
Lüzumsuz bu gönle geçtimi sözün
Bir yandan saz vurur, diğer yandan yıl

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ