Anla be dost
Hatıralar canlanır gözlerimde
Sayfalar dolusu karalamalarım
Yürekten taşan yağmur taneleri
Keklik gibi yürümeyi öğrenemediğimden
Serçe yürüyüşümü de unuttum
Alnımdaki çizgilerin her birisi
Geçmişin kangren yarası

Hatırımda değil yıllar önceydi
Kağıt kalemle başlayan sırdaşlığım
Bir bilsen
Kaç akşamı sabahlara bağladım
Kaç lamba şahit figanıma
Ne mumlar tüketim hesapsız
Sırtımı dayadığım o duvarlar
Şimdi örümcek ağlarına mesken

Kim bilir
Çiftliğimizdeki körpe kuzulardan
Kaç tanesinin torunu oldu
Yada bayram sevinci yaşattıkları
O çocuklar çocuk sahibi
Gururla sahiplendiğim fidanım
Issız topraklara karışmış şimdi

Bana eşlik edeceklerdi bir bir
Dile gelecekti zaman
Tekrarı olacaktı mazide yaşanan
Ondandır sözlerim kifayetsiz
Ondandır gece uykularıyla dargınlığım
Yatak rahatlığı beni sarmıyor dost

Can Abdullah Yıldırım