İzan penceresinden, nazar ettim âleme
İnsanların kurnazı, fenne yöneliyordu
Pas geçerek, menzile götürecek kelama
Güruhların enkazı, bene yöneliyordu

Sineğin kanadından, çıkan yağa bakanlar
Lidyalıların aşkı, yüreğini yakanlar
Midesinin üstünde yürümeye kalkanlar
Çıkarının olduğu, yana yöneliyordu

Bir kısmı inancından, sürülürken Fizan’a
Birçoğu hastalandı, girince Ramazan’a
Bir kısmı kayıtlıyken, mahşer günü mizana
Birçoğu cüzdandaki dine yöneliyordu

Kur’an’dan yüz yıl sonra, ilki ortaya çıkan
Hükümranlık uğruna, dindaş kanını döken
Müminler arasına, fitne ve fesat sokan
Mezhep ve tarikatlar, kine yöneliyordu

İmtihan dünyasında, boyun büküp kadere
Sabrının desteğiyle direnerek kedere
Düşlerinin posası, yüklense de ciğere
Kimisi ufkundaki, tana yöneliyordu

Gözünü kapatarak, dünyalık inzivaya
Çölleri bırakarak, Mecnun’a ve Leyla’ya
Dâhil olmak isteyen, cennetlik familyaya
Bilesin ki Allah’ım, sana yöneliyordu

Delibal safa koyup, cennetin hurisini
Yanına yoldaş edip meleğin dirisini
Baş başa yaşamaya, düşlerin gerisini
Cemal’i göreceği, güne yöneliyordu

DELİBAL – Celil ÇINKIR