ZAMAN IRMAĞI

Gündüz uyanıkız gece uykuda
Geçip gidiyoruz bir akarsuda
Geriye dönüşü yok bu ırmağın
Ezelinden böyle yön vermiş Hüda

Bu ırmağın adı zaman ırmağı
Bulut yağmur olur dolanır dağı
Bir ömür dört mevsim bahçesi bağı
Suyunda toprağa can vermiş Hüda

Yarı uyur oldum yarı uyanık
Sudaki balıklar ömrüme tanık
Akıp giden suda bir bağrıyanık
Ömrüme sayılı gün vermiş Hüda

Suyun akışında gördüm dünyayı
Gündüz güneşini gecede ayı
Bir dilim ömürmüş herkesin payı
İki kapılı bir han vermiş Hüda

Bin şükür can veren canım Hüdaya
Verdiği nimete her tür gıdaya
Dayarsan sırtını hep ona daya
Gece karanlığ’na tan vermiş Hüda

Varlığın nedeni aslı astarı
En aşağısından çık en yukarı
Bütün kainatın yok ile varı
Her şeyi yaratıp san vermiş Hüda

Daldan alıp yere diksen tohumu
Göğerip yükselen O’nun ruhu mu
Üf dese her şey unufak olur mu
Bir’inden dirime bin vermiş Hüda


T/öz ile k/özü aynında sır etti
Sırrıyla insana geçti sureti
En büyük hız kudret O" nun kudreti
Ateşine karşı don vermiş Hüda

Cüz ile külliyen aynı bir beden
Aynını O’nda gör, varlığa neden
O kudrettir her nesneyi var eden
Bey’ne akıl izan yön vermiş Hüda

Aşık Aktaş özden aldı mâslâhın
Yandı ten ile tin buldu ıslahın
Dindirdi nihayet yas ile ahın
Geninden gen vermiş, kan vermiş Hüda

Şaban AKTAŞ
11.12.2019 - 10.23


AĞAÇ VE İNSAN

Cins aynı olsa da meyve bir değil
Topraktan toprağa değişir ağaç
Her meyve iyi bir ayva nar değil
Yapraktan yaprağa değişir ağaç

İnsanlar bir ağaç, ormana benzer
Kurt çakal ayı bir arada gezer
Öyle kalabalık; canından bezer
Sanma birbiriyle çelişir ağaç?

Cevizin çürüğü var çetini var
İnsanın hem iyi hem ketumu var
Her mevsimin ayrı bin otu mu var;
Otlaktan otlağa değişir ağaç

İnsanın insandan farkı bin çeşit
Her tür kötü sözü arsızdan işit
Kişinin eylemi düşüne koşut
Yanyana birlikte gelişir ağaç

Ormanda her ağaç kardaş yanyana
Sarmaş dolaş arkadaştır can cana
Böyle huy güzellik esin insana
Sarışır, sevişir, derişir ağaç...

Şaban AKTAŞ
11.12.2019





AKLINI YORMAYAN USLU DURMUYOR

Bilimin ışığında gözbebeğin
Güler yüzün güneş gibi parlıyor
Akıl, fikir, çaban beyin emeğin
Akılsız kıskanıp seni horluyor

Durduk yerden gelip canı mı sıka
Kıskanç hasta ruha kulağın tıka
Çamur atmak basit, kolaysa yıka
Akılsız çevreyi her an kirliyor

Bilmeden kendini matah zanneden
Farkı yok kıvırtıp duran zenneden
Başa belâ mıdır çirkeflik neden
Görmeyen gözü herkesi körlüyor

Kişinin adı ile sanına bak
Sanı sana uymaz peşini bırak
Nedendir herkesin işini merak
Hiç sebepsiz homur homur horluyor

Kendini beğenmiş kuldan uzak dur
Ne kızağında kay, ne de tuzak kur
-Sen şeytana pabuç dik git kazak ör!
Ona vaktim var mı; hiç de sormuyor

Dün akşam biri bir pislik lâf attı
Aşık aldı lâfı yüzüne çarptı
Demekki yememiş kimseden parpı
Hem suçlu hem güçlü; nasıl parlıyor?!

Aktaş ay On İki On İkiden vur
Doğru dil anlamaz onu/n/kinden vur;
-Sen kendi kendine ye iç ve kudur!
Aklını yormayan uslu durmuyor?!

Şaban AKTAŞ
12.12.2019





EKMEK DAVASI

Cebimdeki para ekmeğe döndü
Parası olmayan acından öldü
Ne yapsın zavallı yoksul biçare
Hırsız parasını elinden aldı

Zıvanadan çıkmış soyguncu düzen
Hak yok hukuksuzluk ulusu üzen
Boşa nutuk çekip garibi ezen
Yetimin hakkını elinden aldı

Emeklinin maaşında haciz var
Canlarına kıyan pek çok aciz var
Kadın erkek çocuk kıza taciz var
Çocuk yaşta kızlar gelinden oldu

Mal varlıgı için bir soru mu var
Ne var ne yok ise hepsi tarumar
Kalmadı gelecek bir büyük kumar
Soygun soysuz ile dölünden oldu

Halkta şevk heyecan gayret kalmadı
Doğru dürüst iş ticaret kalmadı
Akıl ve bilgiye hacet kalmadı
Hepsi bir hırsızın elinden oldu

Bir gün bir köşeye dikip çarmıhı
Çakmalı başından sağlam bir mıhı
Boşa mı fukara garibin ahı
Çektiği dert kendi elinden oldu

Aktaş akşam akşam dertlendin yine
Doğru söyledin ne geçti eline
Dolamış sahtekâr dini diline
Hakikatı gören dininden oldu

Şaban AKTAŞ
12.12.2019- 19.10