Ne de olsa Kış mevsimi
Toroslar bembeyaz Kar
Bizim evde iki gündür
Baharın telaşı var!

Kızım ve ben…
İki duyarlı yürek mest olurken
Sevinçten
Koskoca Çukurova
Yıkılıyor görkemden!

Kırk yıllık Aşk bu dostlar
Yürekleri dağlayan
Ezgi olup destan olup
Dağlarda yankılanan...

Uhuletin suhuletin
İnsanlığın bilgeliğin adamı
Her bakışı her bir sözü
Büyülüyor insanı..

Kolay değil
Fekeli bu!
Çok zor gelir böylesi...

Aşk onda böyle soylu
Sevda onda ölümsüz
İçtiği her kahvede
Hünkar ın hayali var...

Aşk Kimseye yakışmadı
Ona yakıştığı
Kadar..

Söyle Hünkar!
Söyle! Bütün Çukurova duysun
Söyle! bütün dünya duysun
Kırk yıllık Sevdamızı!

Hayatının geri kalan Sonbaharını
Benimle geçirmeye var mısın? dedi..

Dünyanın en sevda dolu Gözleri
Ellerinden önce birleşti...

Perşembe gecesi Düğünümüz var
Mutluluğumuz bu nedenledir işte..

Kızım ve ben...
Duygu ve gönül insanıyız
Başkalarının mutluluğu kendimizinkinden
Önce gelir...
Bu hep böyle olmuştur
Elimizde değil..