Gözlerinin ışığını sevdim en çok
Geceleyin yolda giderken
İçine düşen caddenin ışıkları kalbime yansırken
Bir gözüm yoldayken kalp gözüm sendeydi
Seninle yemek yerken ve yeşilçay içerken
Sahilde ele ele gezerken
Uçakları seyrederken
İçimdeki huzurun su gibi akışını duyamazdın
Nasıl unuturum ellerimden tutuşunu
Güven dolu gözlerle bana bakışını
İçimde sana karşı olan sevginin
Aklımı alışını
Gözlerine bakarak ağladığımı
Ağladığını
Unutur muyum
Evet sevdim seni hemde kendimden çok
Artık inanmasan bile
Seviyorum
Gecelerim ve gündüzlerim de
Dört bir yanımda ve sözlerimde
Düşlerimde ve düşüncelerimde
Hep sen...
Sensizlik derin karanlık ve sessizlik şimdi
Bekliyorum hatamı özrümü hazmetmeni
Sen akıllı ve titiz
Sen çalışkan ve narin
Sen Güzel ve İnce
Ben aptal ve dağınık
Ben Çirkin ve Kaba
Olsak ta
Özlüyorum elini sallamanı
Seni sokağına bırakmayı
Sen giderken geriye doğru bakmanı
Hatırlıyorum
Ağlıyorum...
Ya hazmet aptallığımı
Ya azlet beni bu sevgiden
Ya hazmet kıskançlığımı
Ya azlet bu hasretten
Ben sen de güneş gibi
Yeniden doğmak istiyorum
Beni affetmeni bekliyorum....
Affetmeyeceksen şayet
Son defa el salla bana
Sarılayım da sana
Öyle git benden
Son defa ağlayayım omzun da
Sendeki ben ölse bile
#AyhanÖzcimbitŞiir