Haksızlık yapanın olduğu yerde,
Dur desen duramam yeminim olsun.
İnsanlık dediğin insanlık nerde?
Sor desen soramam yeminim olsun.

Başa bela gelmiş dili durmuyor
Avcı hedefini neden vurmuyor
Bu işin sonunu kimse görmüyor,
Gör desen göremem yeminim olsun.

Arkadaş dediğin hileyi sezer
Hasta yatağında canından bezer
Seven sevdiğiyle birlikte gezer,
Vur desen vuramam yeminim olsun.

Fırtınalar kopsa denizde martı
Toplasan çıkarsan bitmiyor artı
Her zaman bulunmaz pazarda tartı,
Kur desen kuramam yeminim olsun.

Sevabı bilmeyen günahı bilmez
Döktüğün yaşları analar silmez
Garibin dünyada yüzleri gülmez,
Der desen deremem yeminim olsun.

Gülün dalındaki bülbüle yazık
Dikeni olmuştur bağrına kazık
Altın kafes olsa olmuyor azık,
Ser desen seremem yeminim olsun.

DOĞANAY’ım yardan haber bekleme
Seviyorum dersen suçu yükleme
Kalbin yorulunca sakın tekleme,
Yor desen yoramam yeminim olsun.

Kemal DOĞANAY