2
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
1216
Okunma
aramaktan daha kötü
bulunmaktan vazgeçmek
karanlığa sönen son ışığın ardından
sakladığı gölgesini terk eden siyahın adıdır yalnızlık
ve yalnızlık
aynanın kırılmasıdır bakışlara
bakışlar ki yüzden düşen bin kırık parça
dokunma..
hem dokunsan ne fayda
kimse çare bulamamış kimsenin
hiç kimsesizliğine
bak nasıl da kırılıyor hayal
suya düşünce
senin gözlerin vardı
göz göze gelmeyi göze alacak kadar gözü kara
ellerin vardı
saracak, kolların ucunda
benimse masalım
hani benimse diye sakladığım
çocukluk işte
ben uykuna dalarken
gözleri açık bırakmışım
sönmüş..
şimdi her yer siyahi
yer yer gözü kara
karanlık korkuturken
gel desem ne fayda..
Cevap Yaz