Ey gözlerinde cenneti gördüğüm.
Ey yaklaşınca ısınıp,
Uzaklaşınca üşüdüğüm.
Ey aklımdan çıkmayan,
Her an her saniye düşündüğüm.
Nasıl acımayıp da,
Söküp aldın seni benden.
Nasıl kıyıp da,
Kopardın bu aşkı bu bedenden.

Şimdi seni el gibi mi bilmeliyim.
Karşılaşınca bilinmeyen bir şehrin,
Akla hayale gelmeyen bir tenhasında,
Senden yüz mü çevirmeliyim.
Sorana o bir yalandı,
Bu yürek boş yere yandı,
Onca acı,
Yok pahasına mı yaşandı demeliyim.
Gözlerimdeki yaş kurumamışken,
Kalbimdeki yas son bulmamışken,
Tüm varlığım,
Hala sana adanmışken,
Söyle ben kime ne demeliyim.

En güzeli;
Söküp atmak sen diyen bu canı.
Kırk katıra vurup,
Akıtmak içimde akan kanı.
Ya da kırk satıra yatıp,
Doğramak ismini anan her yanı.
Nasılsa sen seni aldın benden,
Geriye bir ben bıraktın ki,
Ben de zaten geçmiştim kendimden...

Celal BAHAR