Şimdi bir şaşkınlık bir buruk telaş
Bir sızı vuruyor inceden ince
Sardı bedenimi, sönmüş bir ateş
Dün akşam, şehrimde seni görünce

Derin çizgiler var o gül yüzünde
Bir eser kalmamış eski nazında
Yıllar bir film gibi durdu gözümde
Dün akşam, şehrimde seni görünce

Ruh ve beden bir gün yorgun düşermiş
Mazinin üstünü bir tül örtermiş
Anladım, hissettim bu bir kadermiş
Dün akşam, şehrimde seni görünce

Yıldızlar geceye küskün gibiydi
Mehtap bir başkaydı üzgün gibiydi
Ben ona âşina, o yabancıydı
Dün akşam, şehrimde seni görünce

Tüm ışıklar sönük, her yer karanlık
Bu şehir, bu sokak, daralmış artık
Yorgun omuzuma çöktü ağırlık
Dün akşam, şehrimde seni görünce

Zaman geri sardı, elli yıl kadar
Bir bir akıp gitti o hatıralar
Yüreğimde kilit, kayıp anahtar
Dün akşam, şehrimde seni görünce

İbrahim Taşdemir