Bilmem ki  acep nesin
Bir yanın güllerden bahçe,
Bir yanın da enkaz verensin
Ama hiç ölmeyecek,
Bir evrende sensin

Sultanları, ağaları, paşaları
En deli kanlıları bile
İpe dizen, el pençe edensin
Mülkün en güzeli gönüldendir bilesin

Bilmem ki acep nesin
Tarihin bir yanın da yunus,
Diğer anın da aşık veyselsin
Ama hiç  bitmeyen, bitmeyecek bir ders sin
Kiminde hakka, kiminde sona giden tünelsin

Bilmem ki  acep nesin
Herkesin içinde bir nemsin
Kiminin  içinde koca bir alevsin
Kimin de bir kelebeksin
Bazende kiminde dertsin

Bir bakarım kiminin mısralarında
Kimin hayallerin de
Bazen ıssız gecelerde dualarda
Gönlümde eseni, ömrümde hayırlı eyle dedirensin


Bilmem ki acep nesin
Bir gün sevdiğimsin
Bazen en uzak elsin
Bazen de canımdan bir tensin
Ama hiç bitmeyen çilemsin

Şuradan çevirsem beş kişiyi
Dördünde ki derdim dediği sensin
Gecelere arkadaş eden
Bir umudun çizgisindesin

Bilmem ki acep  nesin
Onca şiirde, hikayede, filimde
Hep baş veren sensin
Her dilde, her dinde
Değişmeyen tek gerçeklik sensin


Bunca sen varken
Neden  hâlâ bilinmezsin
Bilmem ki acep nesin..