İnsan ve alem

Gazel

Sen şu alemde yalan dünyaya mı benzersin.
Yoksa; alem içinde, hülyaya mı benzersin .

Sırlar da saklı sırrı açarak gelen insan,
Gül dolu asuman da ranâya mı benzersin.

Gülistanın için de yanan mecnunu gördük,
Kestibanın çölünde leylaya mı benzersin.

Yüreğin yağ kemiğin odun cigerin kebab olmuş,
İşlenmeyi bekleyen ağyara mı benzersin.

Saçın bir tutam bulut gözün şimal yıldızı ,
Sonbahar da açılan ferdaya mı benzersin.

Kalbi güneş gözü ay yüreği nehir olan,
Zekeriyanın oğlu Yahyaya mı benzersin.

Bu alem bir insandır insan açılmış alem,
Sen içinde çağlayan deryaya mı benzersin.

Aşk derdin esiri gül rengine mestane,
Yoksa sen elsiz dilsiz sahraya mı benzersin.

Bir hadise var canla cananın arasında,
Ateşlere atlayan Zelhâya mı benzersin.

Tam göğsün ortasından yakar da can verir aşk,
Aşk gömleği giymeyen üryana mı benzersin.

Gölgenden gizlenip de gecemi kavrulursun,
Dili damağı susuz büryana mı benzersin.

Şu yangın aleminde şükran’ı zemzem içip,
Susuzluktan kuruyan kurnaya mı benzersin.

Maveraya süzülüp mey dolu şişeden,
Göklerde sarhoş olmuş turnaya mı benzersin.

Düş ervahımı oldun nergiz gözün kapalı,
Sen seni nûş eyleyen alaya mı benzersin.

Başı göklere yakın.yere uzak dağ gibi.
Allaha giden yolda Yektaya mı benzersin.

Sabah güneş dağların gözünü yakar iken,
Sen sadece kül olmuş simaya mı benzersin.

Perdenin arkasında kara benekli bir yüz ,
Derdi gamı saklayan amaya mı benzersin.

Dedik alem insandır insan ise alemdir,
Sen habersiz yaşayan meftaya mı benzersin.

Alem insan insan alemdir ?
Allah alemlerim rabbidir.

HARUN YILDIRIM