Söyleyim sizlere neden yazarım
Kafamı döküpte rahatlıyorum
Kalemle dünyayı yapar bozarım
Heceleri dizipte rahatlıyorum

Nerde nasıl duygu gelir bilemem
Öyle bir sancı ki tarif edemem
Ben derdim dostuma bilene demem
Canımı ezipte rahatlıyorum

Gelmeden yazamam yukardan emir
Saygı farklı birşey yüreğim demir
Dışımda,içimde değişmez zamir
Kendimi çözüpte rahatlıyorum

Kul hakkın alıpta asla yiyemem
Hatanızı yüzünüze diyemem
Kimseyi kırıpta boynun eğemem
Yüreğim üzüpte rahatlıyorum

Türlü türlü fikir içine dalıp
Hayal dünyasına aklımı salıp
Issızlar yurdunda huzuru bulup
Orada gezipte rahatlıyorum

Yanlış yapan kuldan hemen kaçarım
Köprü kurar gönüllere geçerim
Çiçekten çiçeğe bazen uçarım
Arada tozupta rahatlıyorum.

Kendi eserimden okur çalarım
Arada bir üzüm suyu alırım
Su bilene içsem kafa bulurum
Bazende sızıpta rahatlıyorum

Kalemle dertlere mezar kazarken
Siz okurken mutlu bense yazarken
Gönlüm hepinize açık pazarken
Ömer’im yazıpta rahatlıyorum.


19.11.2019