15
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
912
Okunma

Toprağa düşerken yüzün gülüyor
Namert tuzağında mertler ölüyor
Ölümden korkmuyor ölmez biliyor
Namert tuzağında mertler ölüyor
Tuzaklar kurdular tarihler boyu
Bitip tükenmiyor namertler soyu
Vatan toprağında mehmedim uyu
Namert tuzağında mertler ölüyor
Analar ağlıyor yürekler taş mı?
Nedense bitmiyor ayaklar başmı
Beyazlar giyinmiş mevsimler kışmı
Namert tuzağında mertler ölüyor
Mahçubum yiğidim kırılsın elim
Zalime beddua okuyor dilim
Mızrabım kırılsın kopsun bu telim
Namert tuzağında mertler ölüyor
Bir ölür bin olur, gül Mehmetiz biz
Bu vatana can kurban, gül şehidimiz
Bayrak rüzgar bekler, rüzgar gibiyiz
Vatanın sathında, mertler gülüyor
300.ŞİİRİMİ BU TOPRAKLARIN ASIL SAHİBİ YER ALTINDA VE GÖK ÜSTUNDEKİ TÜM SEHİTLERE İTHAF EDİYORUM
5.0
97% (28)
4.0
3% (1)