0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
534
Okunma
Üstelik uçuyorsun da
kanatların
bir insan
kolunu andırıyor sanki
hareket etmek
dışında
hiçbir özel
anlamı kalmamış
hafızasını
yitirmiş
bir yatalak
kanatların,
bütün uçmaklar
katı bir zeminin
aşağı bir zeminin
kedi girmesin
parmaklıklarında
son bulur,
dünyanın güneşe
duruşunu;
kalemin
kağıda
dokunuşunu;
karıncaların
bir kabuğun
peşinde
olanca hizasını;
yaşamın
bir ölünün
üzerinde
daha küçük
canlılarla
devamını
ayıramadığın gibi
göğü ayıramazsın
pencereden
o orada
öyle vardır...
İlker ÖZDEMİR
5.0
100% (2)
