Hadi küs bana.
Ama incinmeden, kırılmadan küs.
Mesela öyle küs ki, bir kaç şirinliğim yetsin barışmamıza.
Ya da sana birkaç şiir yazayım, sende affet beni barışalım.
Ve küsmek tatlansın ve ben küsmeyi sende seveyim.
Ama öyle küsüp susma, uzak durma.
Nazlı nazlı küs bana. Sen küsünce ben nazı seveyim, ben nazlanayım.
Hadi küs bana, sen küsünce ben küsmek ne demek bileyim, sende öğreneyim. Sende barışmayı öğreneyim.
Sen küsünce bana, senin gönlünü alana kadar, dizinin dibinden ayrılmayayım.
Sakın kovma yanından, sakın ayırma dizinin dibinden olur mu?
Sen küsünce bana, ben dizinde uyumayı seveyim.
Sen küs bana, fakat bir çocuğun edasıyla, bir çocuğun yaramazlığıyla küs.
Bir kahve molası arasında yudumlarken kahvemizi, sen bana küs, bende o kahveye küseyim.
Sonra kahvemiz soğumasın diye barış benimle.
Bir teneffüs arası kadar, zil çalıncaya kadar, bir çikolataya kanarcasına küs sevdiğim.
Ama sadece bana küs, olur mu?

Yusuf BİTİM