Attım seni hayatımdan
Sakın dokunma bir daha istiyorum,
Karşımda yansan üstüne bir bardak
Soğuk su dökmem kül oluşunu izlerim
Yalvarsan ayağımla iteler yürür giderim
Senin için kolunu kes ver desen
Verecek kadar fedakâr bir erkekken
Nasıl beni böyle soğuk böyle öfkeli
Böyle acımasız bir erkek haline getirdin
Bunu hiç aklım almıyor.

Ben beni böyle sevdiğini bildiğim birine
Onu sevmesem bile kıyamazdım
Sorun şu inandım sevdiğine inandırdın
Zavallısın, çok acıyorum artık sana
Ben seni ne sanarken sen neymişsin
Kimse seni benim gibi şımartmayacak
Ben gittikten sonra, ben de gittim artık
Hızla biraz daha uzaklaşıyorum senden
Bir süre sonra adını bile hatırlamayacağım.

Sen zavallı yokluğuma sarıl,
Yokluğumda bulduğun başkalarına ya da
Bugün, yarın değil, bir gün anlayacaksın
Ne kaybettiğini, o gün çok mutlu olacağım
Sana mutsuzluk, başarısızlık şiirler yazdığın
O erkeği kaybettiğin için acıyorum
Pişmanlıklarla geçireceğin günler diliyorum
Benim yokluğum cehennemin öbür adıydı?
Üşü şimdi, çoktan kapattım gözlerimi.

Sami Arlan..