Kırılmış gönlümüz, halsiz mecalsiz.
Gönül sırçasını biz mi incittik?
Yaşıyoruz işte elsiz ayaksız.
Yürek acısını biz mi incittik?

Kusursuz çatılmış, insan binası.
Bilinmez bir yerde, gizli manası.
Sevgiyi emziren, gurbet anası.
Vuslat sancısını biz mi incittik?

Git git diyenlere hep gelmedik mi?
Topal karıncayı hiç görmedik mi?
Açmadan kapılardan girmedik mi?
Gönül hancısını biz mi incittik?

Tuttuğumuz yerde, kaldı elimiz.
Dönmedi kelimeler, bitti dilimiz.
Tomurcuk olmadan soldu gülümüz.
Yağmurda damlayı biz mi incittik?

İlkbahar sonbahar deyip seçmedik.
Yazlara aldanıp, kıştan geçmedik.
Aşkın badesini boşa içmedik.
Güllerde bülbülü biz mi incittik?

Çarıksız katıksız, yollar yürüdük.
Zemheride kalmış gibi üşüdük.
Her dem gönlümüze, aşkı düşürdük.
Baharda çiçeği biz mi incittik?

Sevenin yüreği, sevgiyi özler.
Durdurur mu bizi çengelli sözler.
Yollarda uykusuz, olsa da gözler.
Gündüzü geceyi biz mi incittik?

ODABAŞI bitmez, zalim düzeni.
Bulmak zor değildir, Hakkı ezeni.
Bilsek te şu halkı, ezip üzeni.
Konuşan dilleri biz mi incittik?

Şuayipodabasi…
23.09.2018/Kepez/Çanakkale