Seninle yedi iklim sevdalar kuşanırım
Seninle uykularım seninle uyanırım

Rüyalarda Micingirt dağları sanki ağlar
Nerede dostlar mâzi akar beynimde çağlar

Şiirlere sığmaz ki o günler rüyâ baba
Depreşti kederlerim düştüm hayhuya baba

Sen benim kandilimsin ışığımsın lambamsın
Micingirt’in hafızı yorgun çınar babamsın

Değirmen heybe tarla öksüz sensiz kimsesiz
Ne artık Hacı Hedis Osman Semih ne de biz

Çaresizlik bendeki hasret sesi yaz ha yaz
Sen varsın eski toprak sakalların bembeyaz

Ya uğurlayan dostlar mezâr İnkaya baba
Bulutlandı gözlerim döndüm sılâya baba

Seherde aşk duyulur öptüm şükrettim baba
Aşk serptin fecirlere sen hep zikrettin baba

Kurân sesi geliyor senle doluyum yine
Metanetin dokunur vâktimin en yerine

Sen bükülmez sadakat sıddıkiyetler serdin
Hakikatti tek çilen hakikatti hep derdin

Sen ki yükselen duam gönlümde hep şadımsın
İkliminde bereket sevincim feryadımsın

Şükür burdasın varsın şükretmek eşsiz payım
Öpeyim nasırlardan tekrar tekrar öpeyim

Ömer Ekinci Micingirt