.....
Gece,
Sanki her saniye seni hatırlatıyor bana
Yüreğime çarpan sesler mi çok yalnız? yoksa benmi suskunum
Benmiyim her nefeste bu denli yalnızlığı soluyan!

Duyulması zor bir yokluğun ayak sesleri içimde
Sol yanım nasılda çarpıyor sencesine
Sensin bu yalnızlık,içimdeki.sen
Senin bu yokluk,senin yokluğun.
Benim varlığıma dair,sende hiçbirşeyim yok ki,belki de
Bir kuru sessizlikten başka belki sadece bir hatıra resmim var..
‘’Hiç’’ olanlar bile sende tutukluyken!
Ben senin nerendeyim,
Elindemi,dilindemi kalbindemi.?
Hadi bana anlatsana bendeki seni!!.
Benim, kendime ait bir yalnızlığım bile yok!
Aldığım bir nefes,tenimdeki.sadece kokun var bende.
Tüm yokluklar sana dairken-
Varlığımı ‘’ses’’ sayma, hiç olmadı ki konuşsun!
Sendeki ben nerede hadi söyle!!
Dilindemi,tenindemi yoksa gözlerindemi kaldım.?

Anla yada anlamasanda
Unuttuğun bir çerçeve de silindi belkide hayallerim!
Bende çizgi çektim gerçeklerin üzerine bana dair ne varsa
Bir kibritle,yaktım ve alevinde ısınıyorum
Tuttuğun eller,alevde yanmaya başladı,
Ama ben hissetmiyorum hala!
Karaladığım defterimde elimde, duygularımı- konuştuğum her kelime,alev alev yanarken ben!
Sendeki beni söyle yüreğindemi nefesindemi kaldım?
Yanan ateş,ve rüzgâr var şimdi
Savrulan küllerini seyrediyorum.
Sustu korkularım, bile zifiri karanlıkta
Hayat’’ bildi tüm çığlıklarım,sadece yıldızlar şahit geceme!
Gece,
Bugün bir başka hüzne dayalı sanki kalem başka yazıyor.
Hadi sendeki beni
söyle?
Başının üstündemi yoksa! ayaklar altındamı hadi söyle.?

Sensizlik koyu bir sessizlik bıraktı avuçlarıma.
Düz gittim, yoruldum,takatım bitti!! Ayaklarımda derman,gözlerimde ferim söndü.
Göz bebeklerime perdeler indi seni beklerken,
Gece artık buz gibi esmeye başladı
Kulaklarımda rüzgârın sesi duyuluyor
Savruldum sessizliğimin haklı/haksız savaşının içinde kayboluyorum yavaş yavaş..
Hadi, sendeki beni söyle.?
......
Muharrem değirmenci
....
30/Ekim/2019/Çarşamba/Saat/20/36 #Dikili