Eskiden, çok şey, beni etkilemez iken;
Şimdi, ben bile, kendime şaşırıyorum…
Nerede, aciz durumda, birini görsem;
Gözümde yaşlar; bardağı taşırıyorum…

Bilmem, bendeki bu hal, acaba nedir ki?
Yaşım kemale eriyor, ondan mıdır ki?
Üzüntülerim, maziden, dünden midir ki?
Tansiyon, şeker, haddini aşırıyorum…

Ne zaman, bana, bir sevinç, bir coşku gelse;
İçimde bir kaygı; ya, darda olan varsa?
Hakkımda, zengin diye, biri fetva verse;
Sanma, her gün, mangalda et pişiriyorum…

Bu ne, gam, tasa, bilmem ki, altmış yaşımda,
Gece, dünyanın, dert, tasası var, düşümde,
İki lokma yerken bile, sofra başında,
Aklıma, yetim, öksüzü düşürüyorum…

Yüreğim yoruldu, dayanmam mümkün değil
Sevmediğim renge boyanmam, mümkün değil,
Eften püftenlere, değinmem, mümkün değil,
Yazık… dertlerle, kendimi şişiriyorum…

Şefik BAL
26.05.2019