Ne azdır ne de fazladır bu yaşam,
Gönüller ne altınlar ister hamam,
Ağlama varken gülmeleri aramam,
Zaman istikametinde akar da gider,

Bugün yarın hepsi devam eder,
Kalan yok ki her gelen elbet gider,
Ağlayan gönüller gülmeleri özler,
Zaman su gibi akıp da sel gibi gider,

Bir gün olup bu ömürler elbet biter,
Kaza ile ortaya çıkar bütün kaderler,
Biter o zaman bütün gam ve kederler.
Zaman durmadan toz olup da gider..

Gözler güzel olanları görmek ister,
Sitemler gönüllere hicranıyla besler,
Ağlayan gönüller bir gün gülmek ister,
Yaşam sel olup geçer sel gibi gider..

Ne günler yaşandı bunca uzun zaman,
Baharları beklerken geliyormuş hazan,
Kalmayınca olmuyor ihtimale bile an,
Yaşam hiç sekte vermeden akıp da gider..

İnleyenler var gülenler ise oldukça az,
Dilde olsa da gönül hiçbir şeye aldırmaz,
Baharı görmeden kalınır etraf olur ayaz,
Kısa an olan yaşam durmadan akıp gider..