1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
665
Okunma
Yad ellere sordu, ’kim’ etti beni
Akıl’a ne kaldı, başa ne kaldı.
Yellere savurdu kum etti beni
Çakıla ne kaldı, taşa ne kaldı.
Dağladıkça közde harı tükettim
Çağladıkça özde teri tükettim
Ağladıkça gözde feri tükettim
Kipriğe ne kaldı, kaşa ne kaldı.
Umut dedim yola çıkıyorum ben
Umut ektim çile biçiyorum ben
Umut ettim fal’ı açıyorum ben
Hayale ne kaldı, düşe ne kaldı.
Zor anımı firsat bilen gavurdu
Her yanımı yaktı yıktı kavurdu
Harmanımı tipi boran savurdu
Bahara ne kaldı, kışa ne kaldı.
Kaygısından cesaretim yitirdim
Duygusundan basiretim yitirdim.
Metin iken, metanetim yitirdim
Damlaya ne kaldı, yaşa ne kaldı..
5.0
100% (5)
Cevap Yaz