Bahaneler yaratıp, şüphe etme sevgimden
Yüreğime resmini, çiziyorum yetmez mi?
Ben beni biliyorum, kuşku gütme övgümden
Bir harften bin methiye diziyorum yetmez mi?

Varlığınla ruh halim, hep huzuru oyluyor
Yokluğun da çığlığım Asumanı boyluyor
Hangi muhannet seni, sildiğimi söylüyor
İki elim böğrümde, geziyorum yetmez mi?

Ömrüme ömür katan, tutkulu iksirimsin
Evvelimden evvelim, görünen zahirimsin
Tapındığım ilahım sonsuzum ahirimsin
Gönlümden döküleni yazıyorum yetmez mi?

Mutluluktan bihaber kalem değmeyen tuval
Hayatı bizar eyler, onca cevapsız sual
Anlamıyorum sanma, benim ki boş bir hayal
Umudu süzgecimden süzüyorum yetmez mi?

Bil ki ruhi revanım, emekler gitti güme
Hangi birini desem, hiçbiri gelmez ceme
Yanmaz visalin mumu, nerden çıkardın deme
Ser de bir aksilik var, seziyorum yetmez mi?

İkrar verdim güvendim, fikren iki başlıya
Bağlandım söz dinlemez bağrı kara taşlıya
Katlanıp ezasına kalbimi kör dişliye
Gözü kapalı koyup, eziyorum yetmez mi?

Yerle yeksan eyledi yediğim bu son vurgun
İçimde dağ yürüdü, senden olunca sürgün
Bir ZARALIERENİM hüzün zirvede bugün
Her bir hayale mezar, kazıyorum yetmez mi?

Azimet IŞIK (ZARALIEREN) ÇEKMEKÖY İSTANBUL


Unutulmaz hatıran verir hislere komut,
Bilirim soyut olan tezahür etmez somut,
Benimki işte böyle sadece boş bir umut,
Tek senin varlığınla azıyorum yetmez mi?... sakaoğluhasankucuk