(ANKARA AKŞAMINDA)

Ne senden geçerim ben, nede seni sevmekten
Yüreğimde yangın var, Ankara akşamında
Yorulmadım Şiraze, bil ki seni övmekten
Yine nüksetti bu har, Ankara akşamında

Geçmişten çıkıp gelen, sevda yeli eserken
Cevap vermeyen yıllar, duvar olup susarken
Bitmeyen şu özlemin, kalpte ayaz keserken
Gönle nasıl yağar kar, Ankara akşamında

Sevgi denen duygudur, kalplere giden her yol
Nasıl mutludur bilsen, sevdiğini saran kol
Kuru dala dolanan, vafalı sarmaşık ol
Bir kere de olsa sar, Ankara akşamında

Mahrumum biliyorsun, mutluluktan, neşeden
Teselli umar oldum, meyhaneden, şişeden
Hani diyorum şöyle, çıkıversen köşeden
Sen olasın bana yâr, Ankara akşamında

Sevdim diyen kişi, aşkına nasıl kıyar
Hasret denen duguyu, seven yürekte duyar
Yokluğun yetti bana, gezdirme diyar diyar
Gel ettirme ah-ı zâr, Ankara akşamında

Senle yaşadıklarım, silinmiyor, anı’mdan
Seni inan çok sevdim, ömür boyu, canımdan
İnsan seli aksa da, hani dört bir yanımdan
Bu sokaklar bana dar, Ankara akşamında

Lüzumsuz’um başkentte, huzurla dolmalıydık
Ey Şiraze seninle, biz mutlu olmalıydık
Senin ile birlikte, coşkuyla çalmalıdık
Ben bir kopuz, sen de tar, Ankara akşamında

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ