Atıfet, kurtuluşum, ızdırap çevresinden,
Bıkmış usanmış gönlüm, yalanın çehresinden.
Döne dursun şu dünyam, mihverindeki benim.
Benim, benim dediğim, sessizlikteki benim.
Yukardan gelir seda, kutludur bütün emir.
Sığındığım yer benlik, gölgedir, onu kemir.
Bastığım taş ateşten, kor alevden döşeli,
Beynime gizlenemem, dünyası üç köşeli.
Düşünmem gerek benim. Hayatımdaki asıl
Gayemi bilmeliyim, kutlu emirdir asıl.
Dünyada yaşanılan, sıradandır ve sefil.
Her şey bana yabancı. Olamaz bana kefil.
Membaa uzaktayım, yakın olandır mezar,
Şefkate muhtaç ruhum, dikenlerle gün kazar.
Nerdesin sevdam benim? Ben senden çok uzakta
Her an yanımdayken sen, mesafe uzamakta.
Emre sadık kalmışım, gün be gün o kutlu zat,
Bilmem yardım eder mi, günah arttıkça kat kat.
Günahtır şah damarım, dünyam ise daracık
Bir sevdaya haps olmuş, ruhum fezaya açık.
Sevdamdır bir atıfet, kökleri derindedir.
Taşları sağlam yerde, temeli yerindedir.

Şahin HANELÇİ
16.08.2006
ELAZIĞ

Fotoğraf Şahin Hanelçi’ye aittir.