MAKBULDÜR

Dolaştırmadım hiç, kestirdim attım,
Lafı gediğine koyan makbuldür.
Yalan yanlış değil gerçeği kattım
İşine geleni duyan makbuldür.

Eskiden derlermiş; “sözünün eri”
Ağzından çıktı mı almazmış geri.
Ne yazık ki uzun zamandan beri
Verdiği her sözden cayan makbuldür.

İnsanlık değerli, tek tarifeymiş.
Bedeli; güler yüz ve latifeymiş.
Giydirip, doyurmak bir vazifeymiş
Şimdiyse dostunu soyan makbuldür.

Aracıymış herkes; küse, dargına,
Yardım eder imiş, yolda yorguna...
Zamane değişti, meyil vurguna,
Yanlışı yapana uyan makbuldür.

Yorulmuş da işini yarım yapıyor.
"Hak, hukuk" diyerek yorum yapıyor.
Artık, maskaralık prim yapıyor.
En yakın dostuna kıyan makbuldür.

Küçüğe, büyüğe sevgi ve saygı
Kalmadı, hep kaygı üstüne kaygı.
Nerede sevdaya götüren duygu?
Zenginin malını sayan makbuldür.

Sır denilen güya, gizli bir bilgi,
Her yerde afişe her yerde sergi.
En sonunda benim vardığım yargı;
Gizliyi açığa, yayan makbuldür.

28.09.2019/Konya