1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
636
Okunma
Yılların verdiği
yorgunlukla ayakta
durmuşken yüreğim,
Hayat,en zayıf noktam
olan gururumdan
vurdu darbeni,
Yerle bir ettiğin
kırdıklarımı
toplarken ben,
Ömrümden ömür
geçiyordu,
Dönüp kimse
tutamazken elimden...
Oysa yaralarıma
kabuk bağladım
yüreğim acılarınla
cebelleşirken,
Gözlerin bir düşman
gibi asıyorken
umutlarını uçurumuna,
Dudaklarından çıkan
her cümle yalnızlığıma
intihar süsü veriyordu ,
Boğazıma düğümlenen
bir kördüğüm gibi aşkı
esir almışken gururun,
Sana çıkan her yol
yüzüme kapanıyordu,
Ve çaresizliğimle öylece
ortada kalmışken ,
Yutkundun, ve sevdan
üzerime enkazlarını
yıkıyordu ...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz