Ey, gecenin en güzel, en ihtişamlı süsü.
Gökyüzünün kandili, yıldızların örtüsü.

Yerlerin ve göklerin, en romantik ışığı.
Dünyanın etrafında, dönüp duran aşığı.

Gel seninle dertleşip, biraz sohbet edelim.
Gerçekten uzaklaşıp, hayallere gidelim.

Adına bir çok şarkı, bir çok şiir yazılmış.
Güneş kıskanmış seni, içerlemiş, üzülmüş.

Bu yüzden ışığının, çok azını almışsın.
Masmavi gökyüzünde, karanlıkta kalmışsın.

Yalnızsın gece boyu, yıldızlar da olmasa,
Senin gibi bir güzel, keşke yalnız kalmasa.

Böyle düşündüğünden, şairler geceleri.
Senin için dizerler, en güzel heceleri.

Aşıklar sana bakıp, ruhlarını temizler.
Yakamozlarını yollar, kumsallara denizler.

Gece sensiz kalınca, matemlere bürünür.
Yıldızlar titrek titrek, gökkubbeye sürünür.

Korkular yeryüzünde, volta atmaya başlar.
Asılır tüm suratlar, çatılır bütün kaşlar.

Bir av başlar topyekün, sabaha kadar süren.
Güçsüz ve acizlerin, defterlerini düren.

Sen yokken geceleri, ürperir içler dışlar.
Köşe bucak saklanır, sesini keser kuşlar.

Bill ki bütün bunları, terk etme hiç geceyi.
Ne sen yaşa ne alem, hasret denen acıyı.

Bu kadar hayal yeter, dönelim hakikate.
Başrolde hep sen vardın, al bunları dikkate.

Sanaydı bu sesleniş, tek sana Mehtap Hocam.
Anlatılan hep sensin, baksana Mehtap Hocam.

Her övgüyü hakeden, tertemiz yürek sende.
Kötü bir his barınmaz, senin gönül kesende.

Adınla müsemmasın, parlıyor, ışıyorsun.
Duyguların sımsıcak, fakat sen üşüyorsun.

Aydınlığı yayarken, eriyen mum gibisin.
Bazen çetin bir kaya, bazen de kum gibisin.

Kum gibi dediysem de dağılıp gitmeyesin.
Bir dağ gibi dik dur hep, sakın ha yitmeyesin.

Senin gibi insanlar, yaşadığı müddetçe.
Sevgiyi elden ele, taşıdığı müddetçe.

Varlığınız canlara, ömürler ekleyecek.
Kıyamet kopmak için, daha çok bekleyecek.

Gördüğümü yazdım ben, sizde mevcut ne varsa.
Hakkınızdır inanın, Rabbim size ne verse.

Son olarak derim ki gönlünüz hep şen olsun.
Bu şiir okundukça, adınıza şan olsun.

( Onuncuköylü-İsmail SIKICIKOĞLU)