2
Yorum
6
Beğeni
4,2
Puan
626
Okunma
EY RÜZGÂR
Esme deli, deli.
Bilirim ben seni.
Şimdiye kadar,
Ne çınarlar,
Söküp, devirdin.
Benim kolum, kanadım,
Sana ne ki;
Bir gün;
Beni de söküp, atarsın.
Bir çukura.
Sonra arkamdan, derler.
Ya deli…
Ya da Veli…
Ben istedim ki,
İnsanlar, arkamdan,
Zan yürütmeyip,
Okusunlar, beni.
Onlar okudukça,
Ruhum bu topraklara,
Kök salsın.
Açılsın, mezarımın üstünde
Bin bir renkte çiçekler,
Aydınlanan dünyada,
Mutmain olsun.
Ruhum.
Ölünce silinmesin adım;
Kazınsın, mezar taşına.
Beni, görüp de, isteyen olursa;
Okusun ardımdan,
Ruhuma bir “Fatiha“…
20.09.2019
Cahit KARAÇ
Şair, Düşünür ve Yazar
5.0
60% (3)
4.0
20% (1)
2.0
20% (1)
Cevap Yaz