Güneşte,aşkta Diyarbakır’dan doğuyor


Dertlerimi
Artık defterler almıyor
Kalemler dayanmıyor
Kalp sensiz sabaha uyanmıyor


Güzelliğini aramadım
Sensiz de duramadım
Zaman aşkın katili
Göz yaşlarıma çare bulamadım

Göz yaşlarımda
Çoğalmanı ben mi istedim
Kader ikimizin de
Bağladı
Kollarını,
Yollarını
Hasreti ben mi istedim
Ruhumla aşkı besledim


Taşlara
Döndü diyemem kalbin
Sen hep sevilecek kadındın
Ağlattıysam seni
Kahrolayım ben



Yollarımız bile ayrı
Aşkla bakışamayız gayrı
Dikenlerinle birlikte yol gönlümü
Hakkında çok söz duydum
Diz çöktüremedim sevgime


Geceler,dertler bırak benim olsun
Kader gözüme düşman görünsün
Saçlarım senin için yansın,kalbimin gülleri solsun
Sen mutlu mesut ol bu yeter bana


Gidebilirsin
Unutabilirsin
Yabancı diyebilirsin
Ben senden başkasını sevmemeye yeminliyim


Kötüler ve kötülük silinir gider;insanlar ve insanlık sonsuza dek yaşar,,



12 Eylül 2019
Erdemli 21.40