hayat
bir kapıyı çalmaktan ibarettir
kapının ardı ise fıtratına yazgıdır
alına sürülen al sürmeli kitabesiz yazıdır
suya eğilmiş ateşten ecel misali…

/

aşktır
sevmenin ecel tonu
düşmeye görsün ayrılık kalemin ucuna
dert olur, hüzün olur yalnızlığın her şiir tonu
ve küreksiz bir melodi sandallanır kulağın rıhtımlarına


bir peri masalına
ılık bir nehir olup yataklık etmek değil midir hayat
havasına, suyuna, toprağına cemreli
bir bahara aş ermek değil midir… hani, içi gül,
gülşen kaplı, gece vakti koynunda güneş saklı olan


yüreği imbatına al yanak
peteği nefsine, nefesine bal dudak
kanatlı bir düşe sımsıkı sarılarak, geceye uzanmak
ve genzine düğüm düğüm yutkunarak, yudum sayarak,
sigara üstüne sigara yakmak değil midir hayat


bazen,
varlığın anlamı yokken cebinde
yokluğun zenginliğini paylaşırsın aheste
seksenlerin ruhuna yaslayıp yüreğini
bir yastıkta ömre bedel aşk dilersin, hayal edersin


bazen de,
siyah beyaz bir kareye omuz olmak istesen de
boğulan bir rüzgar olur grileşirsin denizlerinin teninde
dramalaştıkça siyaha evrilir daha kapanamadan içinde ilk perde
ve peronsuz ray misali uzayıp gidersin hazımsızlıkla ilk trende


ikinci el hayal/et pazarı olur için ve “gel vatandaş,
içi gül, gülşen kaplı, gece vakti koynunda güya güneş saklı
batan gecelerin, batamayan solungaçsız hayalleri bunlar
kapanın elinde, kapılanın kırıklığında yaşayan, yaşatılan”
der haykırır durursun kendi kendine, kendi bildiğin alfabenle…



ilhanaşıcıeylülikibinondokuz