Uzun ve çetin ise, çıktığın bütün yollar,
Vicdanını çek dara, bir kere zalim olma.
Varsın hiç anlamasın uzaktan baksın kullar,
’’Bin kere mazlum olsan, bir kere zalim olma’’. *

Kötülük defterini dürmek istediğinde,
Yalan yanlış olanı görmek istediğinde,
Kamil olma sırrına ermek istediğinde,
Bin kere mazlum olsan, bir kere zalim olma.

Her neyi arıyorsan, var git kaynağından sor.
Nasıl daha hoş olur? Yalnız buna kafa yor!
Yüreği sevgi dolan göremez kimseyi hor,
Bin kere mazlum olsan, bir kere zalim olma.

Kul beşerdir şaşar da, bunu anlayan anlar,
Güzelliğe yönelir sevgi dolu insanlar,
Nasıl da akıp gider, su misali zamanlar,
Bin kere mazlum olsan, bir kere zalim olma.

Hangi kapı kapanır gönülden açılmışsa?
Riyakarlığı görüp çabucak kaçılmışsa,
Umutların yeşerip dört yana saçılmışsa,
Bin kere mazlum olsan, bir kere zalim olma.

Hak, hukuktan ayrılma, ucunda ölüm olsa,
Zulüme boyun eğme, her anın zulüm dolsa,
Yürekte büyüttüğün güllerin bile solsa,
Bin kere mazlum olsan, bir kere zalim olma.

İlim irfan peşinde olanla yakın yürü,
Elbette onlardadır sevginin, aşkın gürü.
İnsan yüce değerdir, işte bundan ötürü;
Bin kere mazlum olsan, bir kere zalim olma.

Madem güzel lisanın, kem söz söyleme sakın,
Bir şey söyleyeceksen, en net tavrını takın,
Bir halk böyle yürürse, bilinsin huzur yakın,
Bin kere mazlum olsan, bir kere zalim olma.

Kaçın kinden kibirden, başın taaa! arşa değsin .
İnsanlığınla yücel, kötülerse baş eğsin.
Dostelinin indinde zaten ağasın, beğsin.
Bin kere mazlum olsan, bir kere zalim olma.


SÖZ HZ ALİ ’ efendimize aittir.