Neredesin?

Kim bilir şimdi neredesin?
Hangi ıssız beldedesin
Belki yalnız, belki biraz dertli
Kim bilir, belki de kederli

Benim halimi sorma sakın
Bırakıp gittiğin gibiyim
Biraz yabancıyım kendime
Gülüp geçersin dertlerime

Bırakıp gittiğin gibiyim işte
Sensiz yaşamaya alıştım bir de
Ama senle daha bir güzel yaşardık
O hayalini kurduğumuz masalı, birlikte
Her şeyi oturur baştan yazardık

Ben prens, sen prenses olurdun
Mutluluk bile kıskanırdı bizi
Oysa herkes benimsemişti ikimizi
Olmadı, sen gitmeyi tercih ettin
Ve şiirleri öksüz bıraktın

Sana okurdum onları bitince
Şimdi okumuyorum eskisi gibi
Çünkü dinleyenim yok, yok birileri
Sensiz onlar bile isyan eder oldu bana
Yazma bir daha diyorlar ona

Elimde değil, karanlık çökünce şehre
Kendimi kaptırıyorum şiire, söze
Boynu büyük şiirlerle doluyor sayfalarım
Sonu gelmez oluyor gecelerimin

Hüzün çöküyor yüreğime, düşünüyorum
Ve ellerin geliyor aklıma birden
Hep üşüyen küçücük ellerin, özlüyorum
Neredesin?

Necati Dilek/ Şiir Tadında Mısralar