2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1199
Okunma
Kılavuzlar terk etti,ahlar yollara döküldü,
Bir elveda vakti bile, tehir etmedi bende.
Damlalar doldu,yılların buruşuk yalanlarına,
İs bırakmaz ardında,kordan sözler inlerde.
Alev alır damarım,yürek yangınına boca ederken kanımı,
Dilimde malum,iki hece,ölürde terk etmez ömrümce.
Bi çare susarım,ağular can suyuma karışır,
Azrail kaçmakta,senin olan bedenimden,
Yangınlara emanet ,mecalsiz sözlerim,
Dumanı çıkmaz,alevleri arşa varmış ahlarımın,
Haykırmalar da huşu,hıçkırıklar da adın,
Soluksuz bakar, vukuatlı bir çift kömür karası.
Yara olur ,tuza banmış vakitler, değince yüreğime.
Sonra, papatyalar akıtır yapraklarında, bembeyaz suretini,
Sarı bir öz kalır ,kökler hicret edince,
Sabrına derman kalmaz,fatihalar çıkar ebedi sabaha…
Cevap Yaz