Bıçak sırtı bu sevda, ha düştü ha düşecek,
Sabır taşım çatladı, kâh veli’yim kâh deli.
Büyük aklım almıyor, küçük aklım taşacak,
Gönül bendim patladı, kâh tufanım kâh seli.

Gel sormayın dostlarım, zaten şuur karışık,
Bu nasıl bir sevda ki? bir küskün bir barışık,
Güldürmeyi unuttum, yâr cemâli buruşuk,
Efkârım da katladı, kâh gülüyüm kâh çalı.

Çiçek selam dururdu, sevdamızda arıya,
Arı kanat çırpardı, al yeşille sarıya,
Öyle bir cenk çıktı ki, indi bayrak yarıya,
Düşman gülüp kutladı, kâh esirim kâh kulu.

Bilesin bu yangını, sen yaktın yâr gönlüme,
Bu sevdanın yazgısı, yaratan’dan alnıma,
Öldürürsen sen öldür, yok şikayet zanlıma,
Aşk aklımı kitledi, kâh mecnunum, kâh deli
 
Ben evvela Hüdâ’yı, tanımasaydım eğer,
Yâr vallahi billahi, sana tapardım meğer,
Bil bu aşkın tavanı, arz’dan  semâ’ya değer,
Aşk son demde rastladı, kâh diriyim kâh ölü.

İster yerle yeksan et, ister târumar eyle,
İster canım noksan et, ister âh’ı zar söyle,
Figani’yi eksen et, aşka semâzen şöyle,
Kalbim sana kütledi, kâh sağıyla kâh solu.


Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
İZMİR