Tuttular kolumdan götürdüler bir yere
Gözlerim kapalıydı, ellerimse bağlı
Ne oluyor diye sordum en az kırk kere
Bir de urgan geçirdiler boynumdan yağlı

Kasveti içimi kaplamıştı mekânın
Rutubetin kokusu burnuma yoldaştı
Hakkını veriyordu müezzin selânın
Ne gardiyan ne de imam bana sırdaştı

Soğuktu, üşüyordum, titriyordum sanki
Gözlerimi açtılar, karanlıktı her yer
Hislerim ahraz oldu emin ol o anki
Üzgündü, ciddiydi , asıktı tüm yüzler

Giydim beyaz cübbeyi, yakışmıştı elbet
Alnım ak başım dik ölüme yürüyordum
Gürlemişti bir ses, çabuk son duanı et
Korktum sanmışlardı ben ise gülüyordum

Teferruat geçti, aydınlandı ortalık
Kasvetten kurtuldum, doldu içim mutluluk
Kendime geldim, karşımdaki kalabalık
Yükler gibi bana yeni bir sorumluluk

Arşa yükselmiştim evet, yedi kat arşa
Bu beden de bu ruhta ağır gelmez yükte
Ben basamam bundan sonra yeni bir yaşa
Tek’te buldum doğruyu ihtiyaç yok çifte