Aşiyandın, serde bülbül öterdi,
Ne var ki, solan bir gül oldun şimdi.
Ne sevgi ne sevda yalanmış gerçi
Tükettin, makama kul oldun şimdi.

Deryalarda yüzdün, fazla açıldın,
Belli ki bir hedef için seçildin.
Devasa bir adam idin küçüldün
Bir başka vaziyet, hal oldun şimdi.

Ateşti gözlerin, bakınca yakan,
Bastığın yerlerde alevler çıkan.
Soğudu, duruldu, söndü o volkan
Yürekte köz bitti, kül oldun şimdi.

Cüssen de namlıydı, aklın noksanmış,
Duydum ki ahvalin, yerle yeksanmış.
Yaşın da nerdeyse seksen, doksanmış
Geçti bir bir yıllar, gel oldun şimdi.

Zaman geldi çattı, yaşın kemalde,
Kurtuluş müjdesi; işte, amelde…
“Neler biriktirdin, ne var temelde?”
Susmazdı dillerin, lal oldun şimdi.

Türküydün, şarkıydın şanlı destandın,
Sanırsın; paşaydın, beydin, sultandın.
Çöllerde yemyeşil bağdın, bostandın
Meyvesiz kuru bir dal oldun şimdi.

Kimseyi beğenmez; asar keserdin,
Yağmasa da gürler, bazen eserdin.
Şimdi yelkenleri yerlere serdin
Pencerende cılız yel oldun şimdi

En yüksek dağlarda beyaz kar idin,
Aşılmaz bir kale, muhkem sur idin
İcazet de neydi, sen bir pir idin
Yazık ki her bir söz bal oldu şimdi.

Sözlerim, adrese teslimdir hani,
Kimsenin yolunda olmasın mani.
Demek isterim ki dostlarım, yani
O koca bir ömür, rol oldu şimdi.

08.08.2019/Konya