Aklın varsa kaç benden sonra demedi deme;
Piç olan geceleri ölüm diye sevdim ben…
Bir goncanın uğruna parçalandı her yanım;
Varsın olsun diyerek gülüm diye sevdim ben…

Yeter artık diyenler olmadı mı sanırsın;
Gözlerime ırmaklar dolmadı mı sanırsın;
Yetemedim, gül goncam solmadı mı sanırsın;
Leylasız sokakları çölüm diye sevdim ben…

Alnıma yoklukların dayadım namlusunu;
Emrettim gözlerime son diyar uykusunu;
Özledim lan özledim günah mı kokusunu;
Kırılsada kırk yerden dalım diye sevdim ben….

Dinle bak sözlerimi kürekleri kırılmış;
Bir sandalım sahilde denizine darılmış;
Düş kızı bir ceylanım ciğerinden vurulmuş;
Bastığı toprakları yolum diye sevdim ben…

Ellerimde yokluk var tutulmuyor düş kızı;
Varım, yoğum hasreti atılmıyor düş kızı;
Yara-bere her yanım, yatılmıyor düş kızı;
Sönse de yangınları, külüm diye sevdim ben…

Ben ki yere uzanmış ruhumu bekliyorken;
Ayık gezen kahrıma sarhoşluk ekliyorken;
Yere düşmüş halimi hep senden saklıyorken;
Gülüşünü nameme pulum diye sevdim ben…

Kaç kere sıyırdılar kemiğimden etimi;
Ödedim peşin peşin ödenmez diyetimi;
Benim işte sersefil benim ya düş yetimi;
Zehir olsa hasreti balım diye sevdim ben…

Bilsen neden beklerim uçurum kenarında;
Aldığım nefeslerim, yar içinde yar’ında;
Başım gözüm üstüne, kahrında, efkarında;
Sensiz geçen her günü yılım diye sevdim ben…

Ali ALTINLI – 03.08.2019
Saat: 22:10