0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
672
Okunma
Herkes uyurken bu gece,
Ben şehrin gözlerinden baktım sessizce.
Belkide ufacık bir ışıkta,
Feri sönmüş gözlerimi aradım.
Yada ne bileyim,
Masumca bakan gözlerindeki ışıltıyı aradım belkide...
Biliyormusun?
Sevginin gülen gözleri vardı.
Benim ise yakıştığı söylenen sade bir gülüşüm.
Bir kez daha anladım ki!
Sevgi önce,
Gözlerinin içini güldürmeli insanın.
O gözler gülmeli ki,
Gecenin karanlığı bile ışıl ışıl olsun...
Ben yine bu gece,
Kendimle başbaşa idim hayallerimle.
Ve sadece dertleştim hayalinle...
Bir ben vardım.
Bir de dilsiz gecelerim.
Ben bu gece kırık dökülen tüm hayallerimi,
Sahahın seherine işledim...
Biliyormusun?
En sessiz gecelerin sabahı,
Döküyor imiş çiğ gibi gözyaşlarını.
Bilmiyordum,
Görünce anladım...
Öğrendim ve,
Sessizce haykırdım...
Mutlu AKÇA
