Rutubetli bir agustos günü
Seni aradım kırmızı tuglalı apartmanın küçük balkonunda
Avuçlarında bir fincan sokağı izliyordun
Ben ordaydım saçlarındaki rüzgarla kadar yakın
Yıldızlardan kadar ıraktım.
Biliyorum çıkartıvermişsin umudun gömlegini
Göçüvermişsin yanlızlıgın kuytularına
Artık yorgun bir bekleyişi var ömrün
Yitik sevinç suliyetleri duvarlarında yanlızlıgımın
Ne anlatmalı bilmiyorumki
Artık karanlıgın sularında bu ülke
Tıpkı benim sensizligim gibi
Bitmeyen yolculukları gecenin.
Biliyorum seninde olmuştur histerik kavgaların
Kendince sevmişsindir geceyi
Yıldızları saymışsındır anlıyorum
Aç uyuyan duyguların yatagında
Sende korkmuşsundur vakitsiz ölümlerden
Anlatmışsındır kırmızı gelinciklerini
Nehirlerinde ıslanmışsındır kadınlıgının
Sen hiç gitmedigim şehirlerde
Tüm mazlum kadınları anadolunun
Hikayesinde varsındır.
Bense bir ırak çok ırak çöllerde
Yangın bir hikayesinde sensizligin
Yıldızlar kadar ırakta
Yanımdaydın.