İşte ben!

Dün gece çilingir kurdu bu garip
Dilimde bir nağme,düşlerimde sen
Ay geceyi usul usul öperken
Yine resmin,yine kadeh,işte ben

Yıldızlar göz kırptı,belki utandı
Benim bu halimden meyler usandı
Efkarım canıma kılıç kuşandı
Yine hüznüm, yine korkum,işte ben

Masamdaki kuru gülü sorma hiç
Senden kaldı anlattırıp yorma hiç
Dağıtmışım çok sarhoşum görme hiç
Yine başım ,yine elim işte ben

Kahpe vuslat yine yollarda kaldı
İki gözüm yüreğime od saldı
Ne bir haber ne de kendisi geldi
Yine gözüm,yine yaşım işte ben

Dur demek kolayda anlatması zor
Deli gönlüm bu hasretlik yaman kor
Dilim git der yürek aman gitme der
Yine dilim,yine zarım işte ben

Şafak söktü bende hüzün bitmedi
Haber saldım turna göçe gitmedi
Yürek yangın elim sana yetmedi
Yine yollar,yine ıssız işte ben

Ahtım var geceye işte burdayım
Meyler kâr eylemez yine dardayım
Ağustosta zemheride kardayım
Yine hicran,yine şivan işte ben

Her geçen adımı sen geldin sandım
Vuslata inandım gelirsin sandım
Zemheride dondum kor gibi yandım
Yine mecnun,yine çöller işte ben

Yazın mezarıma hasretle gitti
Dikenler üstünde gül diye yattı
Bir nefes yaşadı bir nefes bitti
Yine taşım,yine yazım işte ben

26/7/2019. H. Işık