İZİN VERİN ÇILDIRAYIM !!!!
Elimi var ile yok arası hafifçe sıkıyordu kader.
Etimden et koparan,sinsi bir çakaldı yaşam
Yalanlarına kanıyordum .
Yaptıklarıı son g.tlüğü bi kenara ayırırsak,
Hıyarlık sergileyen insanlar mutlu etmiyordu beni.
Seri piskopatlara bağlı bir aşk bol kepçe yüreğimde.
Şarkıların ulvi mesajlarını anlamak çok uzaktı.
Boşa olta savrulan bir denizdim
Sisler içinde teknelerin rotası kayıp olan bir kadınım.
Kendini yitirmiş...
Fedakârlığını yitirmiş, sevincini yitirmiş bir kadın.
Ayağıma basan aptal şaşkındı gülümsemeler git gide.
Gönlüm değişken.
Yerden yere beni çalan seneler içinde
Yarım kalmış kapanan sevdalarımın sayısı pi kadar.
Sarmaşıklara tırmanan Romeo’nun çılgınlığı
Balkonda bekleyen Juliet’in salaklığıda zevk vermiyor.
Beynimdeki protestocular barikat kurmaktan yoruldu acılara.
Nefes alamıyorum...gaz etkisinde hislerim boğuluyorum.
Muhallebi yerken dişi kırılan sevinçlerin komikliği her şey.
Goethe’ye göre insan sevmedikçe hiçbir şeyi anlayamazmış.
Ben sevdimde ne oldu,
Onlardan ne canlarını,ne de mallarını istemiştim.
Tek istediğim mutluluktu..bir parça mutluluk.
Zalimlik yapıp,gömdüler derinlere her şeyi.
Arkalarına bile bakmadan yalanlara koştu insanlar.
İnsanları affedemiyorum...affetmemde.
..izin verin çıldırayım...!!!
ARZU GÜNAL /26.7.2019