0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
854
Okunma
Leyla’dan mı Züleyha’dan mı andaç
Her tanenin öyküsü gönlü kendine bağlar
Sinede sıkkınlığa tespihtir dem dem ilaç
Tespihsiz demlerinde mahzun parmaklar ağlar
Bir sürmeli kehribar yörüngesi hep gönül
Parmaklara süs odur çekildiği anlarda
Gül misalden dem vurur beş vakit gülümser gül
Dalında güller üşür tespihsiz zamanlarda
Sessiz sakin ve zarif nakış parmak ucuna
Bir ışık huzmesinin taneye dönmüş hâli
İpek bir bohça gibi alırsın avucuna
Ve birkaç mısra ile anlatırsın nihali
Gül suyu mu serpilir gül misal iklimine
Suzinak şarkların tane tane güftesi
Akıl sır erdirilmez tanelerin imine
Parmakla özdeşleşir dem be dem naz bestesi
Ankara, 22.07. 2019 İbrahim KİLİK
5.0
100% (3)
