Yakamozlar üstünde bir yürek kaydı demin
Enginler kıpırdandı, sarsıldın, kaçtı demin
Kapandı birer birer sana açık denizler
Kırdı küreklerini sahilde kalan gözler
Bir sarı gül demeti oldu gönlüm sularda
Sen ummanı yitirdin dipsiz, kör kuyularda
Kavurduğun her göğüs bir ah çekse derinden
Kimse alamaz seni dalgaların elinden
Her yürekte birkaç gün demirleyen o gemi
Nasılda fark etmedi suyun yandığı demi

“Taşıyamaz, demiştim, bu gemi bu sineyi
Burdan demir alırken geriver rehineyi”

Akt’e sadık dalgalar sahili süpürüyor
Kumdaki izlerini sana geri veriyor
Ben de nen varsa verdim ödeştik, biliyorsun
Sen benim yüreğimi neden sürüklüyorsun
Böyle kırık-yaralı uzağa gidemezsin
Balıklar kınar seni, nankörlük edemezsin
Dönmek için geç değil, yüreğini susturma
Bunca gözyaşı yeter, birde kendini vurma

İnadı bırak artık sonunda sende yandın
Pusulalar şaşırdı... ava çıktın... avlandın