Hasretten umutsuz dökülen yaşı;
Değmezin eliyle sildirme, yeter;
Son defa gözlerin vur emri versin;
Diriltip diriltip öldürme, yeter…

Bembeyaz umutlar kara bağlarken;
Gözümde deryalar taşıp, çağlarken;
Yarama bastığın tuzlar ağlarken;
Dertlerin yüzünü güldürme, yeter…

Üzülme, ben beni bende bitirdim;
Dilimin ucunda seni getirdim;
Kaç bahar tükettim kaç yaz yitirdim;
Papatya saçını yoldurma, yeter…

Ayırma tükendim, kemikten, eti;
Dert bilir yürekte yatan kıymeti;
Meyhane talimi hicran nöbeti;
Kadehi keyfinden kaldırma, yeter…

Söyle gözlerine ateş yakmasın;
Yüreğin çağrıma karşı çıkmasın;
Her gören delirmiş diye bakmasın;
Aklımı, fikrimi aldırma, yeter…

Bu neyin hiddeti neyin tafrası;
Şu gönül sevdanın yorgun tayfası;
Kapandı diyorken son aşk sayfası;
Püsküllü belamı buldurma, yeter…

Hal bilmez halime sözüm yok artık;
Neşe’de, gülmekte gözüm yok artık;
Kördüğüm sarmalı, çözüm yok artık;
Düş kızı, son gülüm, soldurma yeter…

Ali ALTINLI – 09.07.2019
Saat: 22:24